Σε μία περίοδο που η ακρίβεια πλήττει καθημερινά νοικοκυριά και επαγγελματίες, ο κ. Παναγιώτης Σαχινίδης, πρόεδρος της Συντεχνίας Αρτοποιών Αθηνών, Προαστίων και Περιχώρων (ΣΑΑΠΠ), μιλάει στην One Voice. Θέτει στο επίκεντρο τα οξυμένα προβλήματα του κλάδου, από το δυσβάσταχτο ενεργειακό κόστος μέχρι την αδυναμία του κράτους να στηρίξει ουσιαστικά τον παραδοσιακό φούρνο της γειτονιάς, που παραμένει στήριγμα για την κοινωνία.
Κύριε Σαχινίδη, πώς αποτυπώνεται σήμερα η κατάσταση στον κλάδο των αρτοποιών εν μέσω ακρίβειας; Ποιο είναι το μεγαλύτερο βάρος που καλούνται να σηκώσουν τα αρτοποιεία;
Η ακρίβεια αποτυπώνεται πολύ έντονα στον κλάδο της αρτοποιίας από τα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πολίτης στην καθημερινότητά του. Το μεγαλύτερο βάρος που καλούνται να σηκώσουν τα αρτοποιεία μας είναι ότι, παρουσιάζονται, πλέον, ως γραφικά σημεία, που οι νέες τάσεις και η μόδα έρχονται να τα αντικαταστήσουν με νέους τρόπους και σημεία διάθεσης του ψωμιού. Ωστόσο, ο μόνος που μπορεί να διασφαλίσει την καλύτερη ποιότητα ψωμιού είναι ο φούρνος της γειτονιάς μας!
Όλα αυτά έχουν αξιολογηθεί από πλευράς μας και με πρωτοπόρο την Συντεχνία Αρτοποιών Αθηνών, Προαστίων και Περιχώρων, δημιουργούνται προϋποθέσεις εξέλιξης των μελών μας, με σκοπό την επιβίωση των αρτοποιείων μας, προσφέροντας στον καταναλωτή φρέσκο και ποιοτικό ψωμί. Καλούμαστε να σηκώσουμε το βάρος να υπερασπιστούμε το φρέσκο ψωμί, που η μόδα έρχεται να αλλάξει. Αυτή είναι η αλλαγή που επιχειρείται: Η υποβάθμιση της ποιότητας του ψωμιού. Από το φρέσκο ψωμί στο κατεψυγμένο ή προψημένο ψωμί με βελτιωτικά στοιχεία μέσα του. Αυτός είναι ο «πόλεμος» για εμάς!
Η τιμή του ψωμιού αποτελεί καθημερινό ζήτημα για κάθε νοικοκυριό. Υπάρχει κίνδυνος να δούμε νέες αυξήσεις το επόμενο διάστημα;
Η τιμή του φρέσκου ψωμιού στην Ελλάδα είναι από τις πιο ανταγωνιστικές σε όλη την Ευρώπη, και αυτό μπορεί να το διαπιστώσετε άνετα κάνοντας μια έρευνα. Να αγοράσετε ένα ψωμί από έναν πραγματικό φούρνο και ένα ψωμί από ένα σούπερ μάρκετ, για να δείτε πόσο ακριβά αγοράζει ο κόσμος το ψωμί από τα σούπερ μάρκετ που είναι πολλές ώρες ψημένο και πολύ πιο «ταλαιπωρημένο» από το φρέσκο ψωμί του κάθε αρτοποιού. Άρα, έχουμε το καλύτερο ψωμί στην καλύτερη τιμή.
Επίσης, οι φούρνοι δεν κάνουν συχνά ανατιμήσεις όπως τα σούπερ μάρκετ με το πάτημα ενός κουμπιού στο λογισμικό των ταμείων τους. Σε ποιο βαθμό οι ανατιμήσεις στην ενέργεια, στο αλεύρι και στις πρώτες ύλες γενικά, καθορίζουν το τελικό κόστος για τον καταναλωτή;
Οι ανατιμήσεις στις πρώτες ύλες και την ενέργεια, δυστυχώς, αλλάζουν το κόστος του ψωμιού. Εμείς είμαστε ο τελευταίος τροχός στην άμαξα… Διότι δεν έχουμε ούτε μύλο για αλεύρι δικό μας, ούτε μονάδα παραγωγής ενέργειας. Εξαρτόμαστε από τα συμφέροντα, όπως αντιλαμβάνεστε.
Τα λειτουργικά κόστη των αρτοποιείων, ειδικά σε ρεύμα και φυσικό αέριο, έχουν εκτιναχθεί. Μπορεί ένα μικρομεσαίο αρτοποιείο να αντέξει μακροπρόθεσμα αυτήν την πίεση;
Τα κόστη στην ενέργεια έχουν «ξεφύγει» παταγωδώς. Άλλα έλεγε ο αρμόδιος υπουργός για την απελευθέρωση στο ρεύμα και αλλά βλέπουμε να συμβαίνουν. Είμαστε, πλέον, αντιμέτωποι με νέα «Κόκκινα Δάνεια» στην ενέργεια που δεν υπήρχαν ποτέ στην ιστορία μας!
Παρατηρείται να σβήνει ο εμπορικός δρόμος της γειτονιάς, δηλαδή το να πηγαίνει ο καταναλωτής στον φούρναρη, στον μπακάλη, στον μανάβη, στον χασάπη, όπως έκανε παλιά τη βόλτα του και τα ψώνια του. Αντικαταστάθηκε με μια βόλτα στα σούπερ μάρκετ, όπου τα βρίσκει όλα, αλλά όχι πλέον και στην καλύτερη τιμή, διότι πολλές φορές η βόλτα αυτή είναι πολύ πιο ακριβή.
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι, το ψωμί τείνει να γίνει «είδος πολυτελείας». Συμφωνείτε με αυτήν την εκτίμηση ή θεωρείτε υπερβολική μία τέτοια διατύπωση;
Με ψωμί και νερό ζεις και το ψωμί στον φούρνο της γειτονιάς παραμένει ποιοτικό και προσιτό. Ένα σουβλάκι στοιχίζει σχεδόν 4 ευρώ και τρώει ένας. Με 1,20 ευρώ παίρνει κανείς ένα ψωμί και θα φάνε δύο άτομα. Άρα το ψωμί είναι πολύ προσιτό!
Οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, για στήριξη της κοινωνίας και των επιχειρήσεων, κρίνονται από πολλούς ως ανεπαρκείς. Τι αποτύπωμα αφήνουν στον δικό σας κλάδο;
Η έρευνα που έκανε πρόσφατα το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθήνας απαντάει στο αφήγημα αυτό. Δυστυχώς, η κυβέρνηση υλοποιεί την «έκθεση Πισσαρίδη», να κλείσουν πολλές μικρές επιχειρήσεις. Έρχονται τέτοιες εξελίξεις, που από πλευράς μας θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να σταματήσουμε αυτό το κακό. Με δική μας στρατηγική, που θα επαναφέρει τον κλάδο μας στην κατάσταση που του αξίζει.
Δυστυχώς, ο σεβαστός πρωθυπουργός μας δεν μας υπολογίζει σαν κλάδο και τον ευχαριστούμε. Μας συσπειρώνει αφάνταστα αυτό! Όντως, έχουμε λάβει κάποια βοήθεια από την κυβέρνηση που εμείς την θεωρούμε ελάχιστη. Αλλά, δεν θέλουμε βοήθεια, είμαστε επιχειρηματίες δεν είμαστε άποροι. Θέλουμε ενεργειακή ανεξαρτησία και ενεργειακή δικαιοσύνη. Αυτό θέλουμε και αυτό απαιτούμε.
Έχετε λάβει συγκεκριμένα μέτρα ενίσχυσης από την πολιτεία ή όλα παραμένουν σε επίπεδο υποσχέσεων και δηλώσεων;
Δυστυχώς, 1.500 φούρνοι έχουν κλείσει, διότι δεν υπάρχει βιώσιμο πλάνο για να αντέξουμε στην υπάρχουσα κατάσταση. Εκτός από την ενέργεια έχουν ακριβύνει και τα άλευρα και οι πρώτες ύλες προϊόντων, που αθροιστικά αποτελούν πρόβλημα στα κοστολόγιά μας.
Επιπλέον, έχουμε την κάρτα εργασίας που έχει ανεβάσει το κόστος εργασίας σε όλα τα επίπεδα. Αυτό δημιουργεί νέα έξοδα για έναν φούρνο, με συνδρομές σε εταιρίες λογισμικού και λογιστήρια για υποστήριξη κ.λπ.
Υπάρχει κίνδυνος να δούμε κι άλλα «λουκέτα» σε αρτοποιεία αν δεν υπάρξει ουσιαστική παρέμβαση;
Τα αρτοποιεία μένουν εκτός ουσιαστικής στήριξης και αυτό είναι τραγικό λάθος. Η κυβέρνηση επιμένει να βοηθά τους μεγάλου ομίλους που παρουσιάζουν υπερκέρδη και δεν έχουν πρόβλημα στη ρευστότητά τους αντί να υποστηρίξει τις μικρές επιχειρήσεις που έχουν πραγματική ανάγκη.
Πώς κρίνετε το γεγονός ότι, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όπως τα παραδοσιακά αρτοποιεία, συχνά αισθάνονται πως μένουν εκτός των εκάστοτε μέτρων στήριξης;
Είμαστε οι μόνοι που καταθέσαμε πρόταση στη Δημόσια Διαβούλευση για το Κοινωνικό Κλιματικό Σχέδιο στον αντιπρόεδρο της ελληνικής κυβέρνησης και περιμένουμε με αγωνία να υπερασπιστούμε την εξέλιξη της πρότασης αυτής. Επίσης, καταθέσαμε ουσιαστική πρόταση στο Επαγγελματικό και στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθηνών για τη δημιουργία της πρώτης Ενεργειακής Κοινότητας για τα μέλη μας, ώστε να υπάρξει βιώσιμη απεξάρτηση των επιχειρήσεών μας από το ακριβό ρεύμα.
Η τρίτη πρόταση που έχουμε κάνει ήταν στην αρχή του πολέμου στην Ουκρανία, για απεξάρτηση από τα ουκρανικά στάρια με Συμβολαιακή Καλλιέργεια από τους αγρότες της Ελλάδας για τους αρτοποιούς της Αθήνας, για να δοθεί οριστική λύση στον τομέα αυτό, της εξάρτησής μας από τις εισαγωγές σιτηρών ως έθνος. Δηλαδή, δίνουμε λύσεις ουσιαστικές, δεν λειτουργούμε με κομματικά κριτήρια, σεβόμαστε όλες τις πλευρές. Αυτό που ζητάμε είναι η εφαρμογή των νόμων που αφορούν τον κλάδο μας, όπως ένα θέμα που αποτελεί υγειονομικό κίνδυνο. Είναι η πολύ σοβαρή περίπτωση του ασυσκεύαστου ψωμιού, που βλέπετε σε διάφορα σημεία που ονομάζονται «φούρνοι» και όχι μόνο. Ζητάμε τήρηση των κανόνων και ελέγχους σε όσους δημιουργούν παραπλάνηση του καταναλωτή και αθέμιτο ανταγωνισμό εναντίον μας.
Και να πούμε σε αυτό το σημείο ότι, εκτός από τους εμπόρους ασυσκεύαστου ψωμιού που υπάρχουν, έχουμε και μερικούς κακούς συναδέλφους που θα πρέπει να συμμορφωθούν όλοι τους.
Για να πούμε τα πράγματα απλά στους καταναλωτές που μας διαβάζουν, ποιος δικαιούται τελικά να λέει ότι είναι «αρτοποιός», ότι έχει «φούρνο»; «Αρτοποιός» ή «φούρνος» είναι αυτός που παράγει «φρέσκια ζύμη, φρέσκο ψωμί». Όλοι οι βιοτέχνες-αρτοποιοί στην Ελλάδα, δηλαδή. Μας «πήρανε» το όνομα με το τρίτο μνημόνιο. Αφού τελείωσαν τα μνημόνια στη χώρα μας, θέλουμε το όνομα μας πίσω! Το βιοτεχνικό πρόβλημα στην Ελλάδα είναι σαν το δημογραφικό. Όπως συρρικνώνεται δραματικά ο πληθυσμός της χώρας μας, έτσι και τα αρτοποιεία τείνουν να εξαφανιστούν από τον χάρτη. Δηλαδή, η βιοτεχνική παραγωγή της Ελλάδας ελαχιστοποιείται. Η βιοτεχνία της Ελλάδας είναι μια μικρή βιομηχανία! Πρέπει να μείνει ζωντανή.
Να το πούμε, λοιπόν, στους αναγνώστες σας όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται: «Αρτοποιός» ή «φούρνος» είναι μόνο αυτός που παρασκευάζει και παράγει ψωμί στον φούρνο του και μόνο, και το διαθέτει εκεί. Όχι ένας που έχει ένα πρατήριο άρτου ή μια κατάψυξη, που αποψύχει ψωμί και το πουλάει ως φρέσκο. Για αυτό λέμε εμείς οι αρτοποιοί στους φούρνους μας: «Εδώ ζυμώνεται, εδώ ψήνεται. Φρέσκια ζύμη, φρέσκο ψωμί».
